Du me hy n’zemrën tande Me pushu nga t’menduemit Me i dëgju t’rrahurat që s’pushojnë. Me i pa për s’afërmi barkushet e valvulat Me e ndje gjakun që t’rrjedhë gjithandej dejve. Du me qindru n’zemrën tande me e ruejt prej kuagulimit Du me qindru aty e mos më dal kurrë…

E dashur çupëza ime Për një kohë të gjatë kam pasur dëshirë të tmerrshme të të shkruaj, sidomos pas mbrëmjeve që kaloja me shoqërinë. Këto mbrëmje do ti konsideroja si “një disfatë”, që i përket vetëm asaj botës sonë. Do të doja të sjell tek ti lumturinë time prej pushtuesi,…

Stoiku romak Seneka, në një nga dialogjet e tij flet për jetën dhe jetëgjatësinë. Nëse rastisim një plak të thinjur dhe të rudhur shkruan ai, nuk mund të thuhet se ai ka jetuar gjatë; gjithë sa mund të themi për të është se ka”ndenjur gjatë në jetë”. Të jetosh…

Tani jam në trenin që dërgon për “waterloo station”. Është ora dy e ditës. Bëhet fjalë për stacionin e fundit, drejt pjesës kryesore të Londrës – aty ku ndodhet “Big Beni” dhe Pallati i Mbretereshës. Në tren është qetë. Veç meje shoh edhe një vajzë që po lexon dhe një…

Unë e ti mbesim të ri Nata e dita gjithë ndërrojnë, Ç’do stinë ndërron, Ç’do fletë në kalendar rrëzohet, Ç’do orë me akrepa ndryshohet, Veç unë e ti mbesim t’ri, Tu i kujtu kohërat e vjetëra, Vitet ecin ne s’vjetërohemi, Kujtimet luajnë vallen e pamëshirë, Mbi atë mëngjes jete që…

“Ajo që i jep vlerë udhëtimit është frika. Është fakt që, në një moment të caktuar, kur jemi shumë larg prej vendit tonë (një gazetë franceze fiton vlerë të paparashikueshme dhe ato mbremje kur, nëpër kafene, provon t’u afrohesh njerëzve, për t’i prekur me bërryla), mbërthehemi nga një frikë e…

A keni menduar ndonjëherë të urinoni apo të masturboni në publik? Ose ndoshta të jetoni në një bure (fuçi), të ushqeheni me mbeturina, dhe të mos keni një shtëpi apo banesë? Apo të bridhni rrugëve lakuriq dhe të këndoni me zë të lartë? Me një fjalë, të jetoni si i çmendur, apo si një qen-pa turp? Mua as që më shkon në mendje. Apo ndoshta edhe…

N’ata sy Detin e pashë, Valët tek valëzonin qetësisht. Qiellin e pashë në delirin e kaltërsisë. Shpirti yt m’u dha n’ata sy i patrazuar – në moshën e padijes Por deti, thashë, di të jetë edhe i trazuar. Kur do ta shohë n’ata sy detin e tërbuar, kur anijet t’i…

Ndarja e cmimit nobel për letërsi, në vitin 1957, vlerësohet të këtë qenë si më e vështira për jurinë. Kjo për një arsye të thjeshtë: në garë ishte shkrimtari francez Albert Camus dhe ai grek, Nikos Kazantzakis. Pas një gare të ngushtë, juria në fund vendosi për Albert Camus. Diferenca…

17 Nëntor Sot kalova disa orë në spital. Personi që më ka kuptuar në thellësinë time, më shumë se kushdo tjetër, ishte shtruar në një nga dhomat e shumta. Nuk ishte ndonjë gjë serioze por të mjaftojnë vetëm disa minuta në atmosferën e asaj godine ku kanë vdekur me qindra,…